Mytek Manhattan DAC

Wstęp, czyli kilka słów o Mytek Digital

Firma Mytek Digital, choć oficjalnie zarejestrowana w Nowym Jorku (USA), to produkuje swoje sprzęty nie gdzie indziej jak w Polsce, w Warszawie. Historia Mytek sięga roku 1992 kiedy nasz rodak pan Michał Jurewicz w Nowym Jorku zarejestrował oficjalnie markę Mytek Digital. Wcześniej pan Jurewicz ukończył studia na Wydziale Elektroakustyki Politechniki Warszawskiej. Po emigracji do USA przez pewien czas (1989 -1995) pracował w dużych studiach nagraniowych Skyline Studio i Hit Factory. Większość płyt nagrywanych wówczas w Skyline Studio takich wykonawców jak: Mariah Carey, James Brown, The Chic, Laurie Anderson, James Taylor, czy Lou Reed miksowano przy pomocy prototypowych przetworników Mytek (David Bowie także używał sprzętu z logo Mytek). W tamtych czasach technologia cyfrowa w studiach gwałtownie rozwijała się, ale tradycyjni dostawcy sprzętu często nie nadążali za rosnącymi wciąż potrzebami inżynierów dźwięku. Stąd pan Jurewicz, który miał odpowiednią wiedzę oraz bogaty background, mógł usprawniać proces nagrywania dźwięku swoimi urządzeniami. 

Nadrzędną ideą dla Mytek była przede wszystkim innowacja technologiczna. Głównym celem było optymalne nagranie - zachowanie jak najwyższej jakości i wierności brzmienia przy procesie produkcji płyt i dźwięku. W 2005 roku pan Jurewicz został poproszony przez firmę Sony o zaprojektowanie rekordera DSD, co spowodowało, że wkrótce stał się jednym z największych specjalistą od formatu DSD. W kolejnych latach dużym sukcesem okazał się być system odsłuchu słuchawkowego Primate Q, który został standardem odsłuchów indywidualnych w studiach nagraniowych w Stanach Zjednoczonych – stał się niejako wzorcem.  

W 2000 roku amerykański Mytek Digital nawiązał współpracę technologiczną z polską firmą z Warszawy specjalizującą się w pracach projektowo-produkcyjnych w branży elektronicznej. Jej właścicielem i głównym konstruktorem był (i nadal jest) pan Marcin Hamerla. Warto wspomnieć, że w tamtych latach duża część firm, aby ograniczać koszty, przenosiła produkcję do Chin. Mytek Digital postąpił inaczej – po krótkiej, lecz owocnej współpracy z biurem pana Hamerli, postanowiono o przeniesieniu całej firmowej produkcji właśnie do Warszawy, do Europy. Tak powstał oddział Mytek Poland, gdzie do dziś powstają wszystkie firmowe produkty. Z czasem Mytek USA wyewoluował w dział technologiczny i marketingowy, a Mytek Poland w dział projektowy i stricte produkcyjny, choć i tu istnieje duży segment konstrukcyjny R&D. Dziś zatrudnia w Warszawie kilkadziesiąt osób. 

Firma pozostała wierna swym pierwotnym założeniom, czyli wytwarzaniu sprzętu dźwiękowego skierowanemu stricte na rynek profesjonalny, lecz z czasem zaczęła także łaskawiej spoglądać na segment audiofilski audio, tym bardziej, że owe te dwa światy często przenikają się i uzupełniają. Dużym sukcesem okazał się być produkt Mytek 192-DSD-DAC, który zawojował świat innowacyjnym sposobem dekodowania sygnału DSD. Pod koniec 2014 roku miała miejsce premiera najnowszego wytworu firmy – Mytek Manhattan DAC, który jest przedmiotem dalszego tekstu.

Sprzęt został udostępniony przez polskiego dilera marki Mytek Digital – firmę Musictoolz z Warszawy.

Wrażenia ogólne i budowa

Mytek Manhattan DAC wbrew nazwie jest nie tylko zaawansowanym konwerterem cyfrowo-analogowym, ale także pełnoprawnym wzmacniaczem słuchawkowym oraz przedwzmacniaczem o bardzo rozbudowanych funkcjach i umiejętnościach. Manhattan DAC jest nafaszerowany nowoczesną technologią, licznymi układami scalonymi, etc, jak ta nowojorska dzielnica drapaczami chmur. Nie będę pisać o wewnętrznej budowie, bo to temat na osobny obszerny esej. Czytelnika zainteresowanego tym przedmiotem odsyłam TU i TUTAJ, czyli na firmową stronę Mytek. Trzeba jedynie nadmienić, że transformatory toroidalne montowane wewnątrz pochodzą z innej polskiej firmy - Toroidy - Transformatory Lachowski położonej we wsi Księżyno w gminie Juchnowiec Kościelny w województwie podlaskim.

W komplecie z Manhattan nabywca otrzymuje cały arsenał akcesoriów. A są tu: dodatkowe kolce-stopy (które wkręca się w te tradycyjnie przymocowane od spodu) z podkładkami, liczne przewody, zworki, jak i również aluminiowy serownik do urządzeń Apple utrzymany w stylistycznej konwencji tej firmy, bo przypomina iPod. Są tu też oczywiście gwarancje, instrukcje, etc.

Sprzęt prezentuje się bardzo intrygująco. Manhattan DAC został wykonany z finezyjnie powycinanych elementów z aluminium i stali. Ma rozmiary tradycyjnego urządzenia audio-stereo, czyli około 43 cm szerokości, 30 cm głębokości i 5 cm wysokości. Duże wrażenie wywiera front i boki – to grube aluminiowe płyty z fantazyjne wyciętymi licznymi owalnymi zagłębieniami przypominającymi młotkowany metal. Nachodzą one na siebie, co przynosi bardzo nietypowy efekt wizualny (wieczorem, kiedy włączyć sztuczne oświetlenie, efekt ten zwielokrotnia się). Nawet przyciski na froncie są tak wyprofilowane, że doskonale dopasowują się do struktury frontu – w pierwszej chwili trudno nawet zorientować się gdzie te przyciski są umieszczone. Natomiast górna pokrywa wykonana jest ze stalowej płyty, szczotkowanej i perforowanej „chmurą” otworów wokół dużej litery „M”. 

Ogólnie rzecz biorąc design Mytek Manhattan DAC jest bardzo efektowny i trudno w nim doszukać się jakichś cech, które sygnalizowałyby jego przeznaczenie studyjne. Bo taki luksusowy projekt stawia go na poziomie sprzętu typowego dla audio high-end. Jednakowoż to tylko pozory – Mytek Manhattan DAC jest równoprawnym uczestnikiem obu tych światów, a że wyróżnia się na tle nudnych wizualnie sprzętów profesjonalnych, to niewątpliwa wartość dodana, zaleta, a nie wada.

Dużą uwagę przyłożono także do wyświetlacza – zajmuje centralną część panelu frontowego. Wyświetlacz wykonany jest z matrycy z białymi punktami (dot-matrix) – jest doskonale wyraźny i czytelny. Można regulować jego intensywność lub wyłączyć. Wyświetla mnóstwo rozmaitych informacji – ich  rodzaj wybiera sam użytkownik (są tu dostępne częstotliwości próbkowania, aktywne wejście, wyjście, aktualny filtr, skala głośności wyjścia i wzmacniacza słuchawkowego, itd.). Jedna rzecz na nim szczególnie mnie ujęła. To dwa słupki składające się z kilkunastu białych punktów, które narastają wraz z intensywnością wzmocnienia dwóch kanałów stereo – uroczo to wygląda, zupełnie jak w magnetofonach kasetowych z dawnych lat.

Na froncie umieszczono kilka przycisków do wyboru funkcji i opcji, zresztą sterownie jest dość proste (choć jest tu bardzo rozbudowane tzw. drzewo decyzji), a większość regulacji dubluje się, bo można je wybierać albo przyciskami albo pokrętłem-przyciskiem umiejscowionym po prawej stronie frontowego panelu. (DAC samodzielnie wykrywa aktywne źródło sygnału; kiedy przyłączyć np. sygnał cyfrowy z komputera przewodem USB – Manhattan automatycznie skanuje wejścia i podaje użytkownikowi decyzję o jego wyborze). Na prawym skraju frontu znajdują się dwa wyjścia słuchawkowe 6,3 mm – są to dwa niezależne wyjścia. 

Dodatkowa regulacja wyjść słuchawkowych „Gain” (+6 dB, 0 dB i -6 dB) umieszczona jest z tyłu urządzenia, po prawej stronie. Z tyłu zamontowano gąszcz rozmaitych wejść i wyjść: cyfrowe wejścia FireWire, USB 2.0 i 1.1, SPDIF, AES/EBU oraz Toslink, kilka par RCA i XLR, a także opcjonalnie wejście optyczne o zwiększonej przepustowości z obsługą standardu SACD jak i miejsce na płytkę przedwzmacniacza gramofonowego MM/MC (sic!). Hulaj dusza!

Mytek Manhattan DAC zaopatrzony jest pilot zdalnego sterowania zgodny z urządzeniami Apple

Bardzo efektowny design aluminiowej płyty czołowej i obu boków 

Górna pokrywa to stalowa płyta z ozdobnymi prefroracjami

Duży, czytelny wyświetlacz

Słuchawki Audeze LCD-2 to wspaniali towarzysze dla wzmacniacza słuchawkowego Manhattan DAC

Po lewej: wzmacniacz Roksan K3, po prawej, z tyłu: słuchawki FAD Pandora Hope VI

Odsłuchy z komputera MacBook Pro

W celu optymalizacji odsłuchów z komputera, najlepiej oddzielić go akcesoriami antywibracyjnymi od Mytek; TU stopy antywibracyjne Rogoz-Audio BW40

Odsłuchy z MacBook Pro; komputer stoi na stopach antywibracyjnych Rogoz-Audio BW40

Na dole: wzmacniacz zintegrowany, DAC oraz wzmacniacz słuchawkowy - Hegel H160

Akcesoria antywibracyjne Eichmann Topper

Aktywny filtr PCM

Aktywny filtr DSD

Filtr "Slow"

Filtr "Sharp"

Mytek Manhattan DAC pozuje z płytami kompaktowymi opisanymi w teście

Designed in New York City, Made in Poland, Chassis Made in California!

Gąszcz wejść i wyjść plus zaślepka dla opcji przedwzmacniacza gramofonowego i dekodera SACD

Po lewej, od góry: wzmacniacz zintegrowany (oraz przedwzmacniacz i DAC) Pro-Ject MaiA, a pod nim końcówka mocy Burson Timekeeper; po środku: wzmacniacz Roksan K3; na samym dole: wzmacniacz Hegel H100

Na standach Rogoz-Audio 4QB80 stoją wyśmienite polskie monitory Impuls Audio Alize

Spojrzenie ogólne na pokój odsłuchowy

Wrażenia odsłuchowe

Mytek Manhattan DAC używałem w kilku opcjach: jako USB DAC (komputery to MacBook Pro firmy Apple oraz Toshiba T75, pliki od MP3 do 24bit/192 kHz) oraz jako przetwornik c/a sygnału cyfrowego wyprowadzanego z odtwarzacza płyt kompaktowych Musical Fidelity A1 CD-PRO. Całość testowałem na dużym kolumnowym systemie oraz w opcji wzmacniacza słuchawkowego Mytek. Nie eksplorowałem funkcji dekodowania formatów DSD i DXD, przyłączania zewnętrznego zegara, itp. Używane słuchawki to przede wszystkim Audeze LCD-2, Final Audio Design Pandora Hope VI i Sennheiser HD650.

Sterowniki do komputera instalowane są bezproblemowo. Kilka kliknięć i po wszystkim. Zaś MacBook Apple w ogóle nie potrzebuje żadnego klikania. Proces zachodzi automatycznie po podłączeniu komputera do Mytek.

Jako, że Manhattan DAC jest urządzeniem głównie adresowanym do studia nagrań, a dopiero potem na rynek audio hi-fi, w jego brzmieniu trudno doszukać się ocieplenia, koloryzacji, czy innego sztucznego upiększania dźwięku. Mytek przede wszystkim jest nieprawdopodobnie czysty i transparentny. Dokładny i selektywny. Monitorowy. DAC sięga w daleko w głąb nagrań, penetrujący poszczególne warstwy dźwiękowe, odkrywający niuanse, ukazujący zawiłe złożoności dźwięku. Ponadto Manhattan DAC jest bardzo szybki, nie traci czasu na zbędne okrągłości i jakieś zamazania przekazu – tnie powietrze bez ceregieli i zahamowania, bezpośrednio i namacalnie. Jest bardzo precyzyjny, a nawet – nad wyraz precyzyjny. Poraża dynamiką i potęgą grania. Jest bardzo czuły na jakość realizacji nagrań, oryginalny zapis na płycie, miks dźwięku zawarty na źródle. 

Kiedy słuchać dobrze zrealizowane nagranie można przeżyć wręcz ekstazę dźwiękową, zatopić się po uszy we wspaniałym spektaklu; kiedy zaś ma się do czynienia z mniej umiejętnie nagranym materiałem, szybko i bezwzględnie to wychodzi na jaw. Mytek nie ma tendencji do lukrowania i tuszowania dźwięku – pokazuje prawdę i tylko prawdę. Jest wierny i dokładny. Analityczny. Nie chcę przez to powiedzieć, że przy słuchaniu tych gorzej zrealizowanych nagraniach „leje się krew z uszu”, bo nic takiego nie ma miejsca, lecz jedynie to, iż słuchacz ma wyraźny wgląd w prawdziwą strukturę nagrania. Nie jest oszukiwany ciepłem i pluszem, ale nie jest także torturowany wysterylizowaną klinicznością, czy zimnym, odhumanizowanym brzmieniem. Harmonia tonalna jest doskonale proporcjonalna, a do tego nie jest wydestylowana z emocji i uczuć. 

Kiedy nastawiłem płytę kompaktową zespołu Novi Singers „Rien ne va plus” (Polskie Nagrania 1973 r. remaster 2005 r.) słychać było lekko ocieplony (w znaczeniu analogowy) dźwięk o uprzywilejowanych partiach wokalnych, dość gęsty i plastyczny, z nieźle szeroką sceną. Lecz jednocześnie niskie tony nie miały perfekcyjnego wyrazu, były przyciężkawe i mało lotne. Taka to była realizacja studyjna i to Mytek w 100 % pokazuje, choć specjalnie nie uwydatnia. Informuje o niedociągnięciach, ale nie czyni z mniej udanych nagrań męczarni dla uszu. Z kolei płyta kompaktowa trębacza Dave'a Douglasa „Freak In” (Bluebird/RCA Victor – 2003 r.) to przykład doskonałej produkcji – dźwięk był doskonale rozciągnięty, z oddechem, z mnóstwem powietrza, wyraźny i dobitny, a równolegle kapitalnie przestrzenny z wybitną głębią oraz wzorowymi niskimi tonami. Punktowymi i uderzającymi jak młoty. I Mytek podał to na tacy czysto i detalicznie. Po mistrzowsku fizycznie i namacalnie. Realnie i krystalicznie. Taki jest Manhattan DAC.

Kilka słów o wzmacniaczu słuchawkowym. Manhattan jako wzmacniacz do słuchawek oferuje przede wszystkim wspaniałą przestrzeń, uporządkowaną i przestronną. Dostarcza perfekcyjną harmonię i bogactwo wybrzmień, dużą selektywność, przyjemną barwę instrumentów i wokali. Zapewnia ponad zwyczajnie lotną dźwięczność, a także referencyjną dobitność basu. Mytek ma bardzo dobry wbudowany wzmacniacz słuchawkowy, lecz nie dorównuje on wybitnością przetwornikowi c/a. Generalnie dźwięk jest przyjemny, dobrze dociążony i wiarygodny. Plastyczny i angażujący. 

Manhattan doskonale pokazuje gradację sceny, jej poszczególne plany, doświetla szczegóły, także te dalsze, lokujące się w tle. Jest wybornie rozdzielczy. Tu nie ma żadnych niedociągnięć, czy słabości. W moim przekonaniu Mytek rewelacyjnie gra jako DAC, a jako wzmacniacz słuchawkowy „tylko” bardzo dobrze. Stawia to Manhattan DAC na całościowo bardzo wysokim pułapie hi-fi, bo jego umiejętności są wprost rewelacyjne. Kiedy by chcieć kupić osobno jakiś inny DAC i osobno wzmacniacz słuchawkowy na poziomie jakościowym Mytek, to trzeba liczyć się z o wiele wyższym wydatkiem, niż oferuje to Manhattan DAC w jednej obudowie.

Co ważne, wzmacniacz nie faworyzuje żadnych słuchawek. Jest wybornie odporny na przesterowania i zniekształcenia źródłowe. Zaopatrzony jest zresztą w dodatkową wygodną regulację poziomu wzmocnienia (-6 dB, 0 dB, +6db). Z każdą testową parą zagrał na 100 % możliwości i umiejętności. Czy to niskoohmowe FAD Pandora Hope VI, czy planarne Audeze LCD-2, czy 300 Ohmowe Sennheiser HD650. Dźwięk zawsze był w pełni doświetlony, obfity i dociążony. Wyraźny i selektywny. Poukładany. Bez zarzutu precyzyjny i czytelny.

Podsumowanie

1. Mytek Manhattan DAC, wbrew nazwie jest nie tylko zaawansowanym konwerterem cyfrowo-analogowym, ale także pełnoprawnym wzmacniaczem słuchawkowym oraz przedwzmacniaczem o bardzo rozbudowanych funkcjach i umiejętnościach. Zaprojektowany w USA i w Polsce, wyprodukowany w Polsce i (chassis) w USA.

2. Mytek oferuje przede wszystkim nieprawdopodobnie czysty i transparentny dźwięk. Dokładny i selektywny. Sięgający w daleko w głąb nagrań, penetrujący poszczególne warstwy dźwiękowe, odkrywający niuanse, ukazujący zawiłą złożoność dźwięku. Ponadto Manhattan DAC jest bardzo szybki i bezpośredni. Jest nad wyraz precyzyjny i imponująco stabilny. Poraża dynamiką i potęgą grania. Jest bardzo wrażliwy na jakość materiału źródłowego – im lepszej klasy, tym Mytek piękniej gra. Mahnattan DAC jest wierny i dokładny. Analityczny.

3. Jako wzmacniacz do słuchawek zapewnia wspaniałą przestrzeń, uporządkowaną i przestronną. Dostarcza perfekcyjną harmonię i bogactwo wybrzmień, dużą selektywność, przyjemną barwę instrumentów i wokali. To bardzo dobry wzmacniacz. Ponadto, bezproblemowo zgrywa się ze wszystkimi słuchawkami.

4. Mytek Manhattan DAC to sprzęt równolegle klasy high-tech i high-fidelity. Jestem pod dużym wrażeniem. Stuprocentowa, bezwarunkowa rekomendacja! 

Cena w Europie: 4 449 EUR.

System testowy

Wzmacniacze: Hegel H160 (test TU), Hegel H100 (test TU), Roksan K3, Cayin MT-35 S (test TU), NuForce DDA-100 (test TU), Taga Harmony HTA-700B (test TU) oraz Dayens Ampino (test TU).

Kolumny: Vienna Acoustics Mozart Grand, Taga Harmony Platinium F-100 SE v.2 (test TU), Impuls Audio Alize, Guru Audio Junior, Taga Harmony Platinium One (test TU), Amphion Ion+ (test TU), Pylon Topaz 15 i Studio 16 Hertz Canto Two (test TU)

Źródła cyfrowe: odtwarzacz CD Musical Fidelity A1 CD-PRO, Mytek Manhattan DAC i NuForce Air DAC (test TU).

Komputery: McBook Apple Pro i Toshiba Satellite S75.

Gramofon: Clearaudio Emotion z wkładką Goldring Legacy (test TU) i Nagaoka MP-110 (test TU).

Przedwzmacniacze gramofonowe: iFi Phono (test TU) i Ri-Audio PH-1 (test TU).

Tunery: Rotel RT-1080, Yamaha T-550 i Sansui TU-5900.

Magnetofon kasetowy: Nakamichi Cassette Deck 1.

Słuchawki: Polk Audio Buckle, Audeze LCD-2, Final Audio Design Adagio V (test TU), Final Audio Design Pandora Hope VI, HiFMan HE-300 (test TU), Sennheiser HD438, Sennheiser HD650 z kablem Ear Stream (test TU), AKG K545 (test TU), Sennheiser PX100 i Koss PortaPro (test TU), a także douszne EarPods Apple.

Wzmacniacze słuchawkowe: Mytek Manhattan DAC, Cayin C6, Schiit Valhalla 2, Musical Fidelity X-Can v.3 (test TU) z zasilaczem ULPS Tomanek (test TU), Olasonic Nanocompo Nano-UA1, Taga Harmony HTA-700B i Ming Da MC66-AE (test TU).

Okablowanie: Audiomica Laboratory serie Red i Gray, DC-Components (test TU) oraz Harmonix CI-230 Mark II (test TU). Komplet okablowania i listwy zasilające Furutech.

Akcesoria: podstawa pod gramofonem to Rogoz-Audio 3SG40 (test TU), podstawy głośnikowe Rogoz-Audio 4QB80 (test TU), stopy antywibracyjne Rogoz-Audio BW40, szafka audio Solid-Tech Radius Duo 3 (test TU) i mata gramofonowa Harmonix TU-800EXi (test TU). Kondycjoner pasywny ISOL-8 MiniSub Wave (test TU).