Przedwzmacniacz gramofonowy Xindak LP-1

Na zdjęciach widać jak duży jest LP-1 - po lewej stronie (na górze) stoi Pro-Ject Phono Box S

LP-1 w towarzystwie gramofonu Pro-Ject RPM 5.1

Wstęp

O firmie Xindak pisałem już na łamach „Stereo i Kolorowo – Underground” wiele razy; opisywałem tu różne jej wzmacniacze lampowe, tranzystorowe, świetną końcówkę mocy PA-M, a także zjawiskowe kolumny tubowe o symbolu MS-1201 (czytaj TUTAJ). Dziś zatem posłużę się z grubsza podobnym wstępem, jaki zamieściłem przed testem jednego ze wzmacniaczy prawie dwa lata temu, ponieważ nic nie stracił (mowa o wstępie) na aktualności.

Od kilkunastu lat produkty chińskie audio cieszą się sporą popularnością i uznaniem na świecie - często dlatego, że są stosunkowo tanie lub tańsze od tzw. markowych. Wiele zachodnich firm audio przeniosło całą lub część produkcji do Państwa Środka, niektóre wstydliwie po cichu, a inne bez skrępowania – jawnie. Duża część firm ukrywa (no powiedzmy - nie chwali się nią) dalekowschodnią proweniencje swoich wyrobów przed potencjalnymi nabywcami/użytkownikami – stąd zamawia tam tylko niektóre prefabrykaty: płytki z układami, zespoły elektroniczne, czy obudowy, a dopiero w swoim kraju dokonuje ostatecznego montażu, tak by móc na tabliczce znamionowej postawić stempel inny niż „Made in China”. Nie będę przytaczał przykładów, bo myślę, że dla każdego Internauty takie śledztwo jest dość proste. Natomiast spora ilość europejskich i amerykańskich (i japońskich też) firm bez wahania (lub tylko z niewielkim) przeniosło całe linie produkcyjne do ChRL, więc na tych urządzeniach naturalnie można znaleźć informacje, że dany sprzęt został tam wyprodukowany. Tak czyni z większością swoich modeli np. Yamaha, Rotel, Matantz, Denon, Cambridge Audio, Harman-Kardon i wiele innych.

Osobnym zagadnieniem jest fakt, że spora ilość zachodnich firm została przejęta/wykupiona przez Chińczyków; pozostała z nich jedynie stara nazwa, a prace konstrukcyjne oraz produkcja odbywa się najczęściej w kraju nowych właścicieli – np. Quad, KEF, Castle, Tannoy, etc. Najbardziej interesujące i budujące jednak jest to, że wiele przedsiębiorstw audio stricte chińskich, bez niepotrzebnego podszywania się pod zachodnie marki, stopniowo i powoli, aczkolwiek skutecznie zdobywa świat audiofilów. Są to takie marki jak Cayin Audio, Opera Consonance, Ming Da lub HiFiMan oraz FiiO, czy właśnie Xindak. Te przez kilkanaście ostatnich lat potrafiły zdobyć sobie wielkie uznanie i renomę wśród wielu użytkowników.

Kilka słów o Xindak

Chińskie słowo „xindak”: 求实 求真 oznacza mniej więcej - „poszukiwana realistyczna prawda”.

Firma została założona w roku 1988 w mieście Czengdu (prowincja Syczuan, środkowe Chiny) jako Chengdu Xinda (jeszcze bez ostatniej litery „k”) Audio & Lighting Equipment Factory i początkowo zajmowała się produkcją kondensatorów, okablowania oraz elementów oświetlenia. Start w świat hi-fi to rok 1991, kiedy to zaangażowała się z początku w handel urządzeniami audio, a następnie we własne tego typu konstrukcje. W roku 1993 założyciel firmy, pan Ling Junyan opublikował głośny artykuł w lokalnej prasie „Trzy częstotliwości audio i hi-fi” oraz nastąpiła zmiana nazwy przedsiębiorstwa na Chengdu Xinda Audio Manufacturing Co. Ltd, a także została przyjęta ostatecznie marka „Xindak” jako nazwa produktów. Dalszy rozwój następował już błyskawicznie – w 1998 roku zostały po raz pierwszy wyeksportowane sprzęty audio – najpierw do Australii, Singapuru oraz Tajwanu, a następnie do innych krajów. W 1999 roku nastąpiła kolejna zmiana nazwy – tym razem na Xindak Electronic Co. Ltd, którą jest do dziś. Początek XXI wieku to skonstruowanie pierwszego DACa Xindak, uruchomienie produkcji wzmacniaczy lampowych, kabli hi-fi, odtwarzaczy płyt CD oraz jednoczesny sukces marketingowo-sprzedażowy na całym świecie. Dobra passa firmy trwa do dzisiaj – marka Xindak zdobyła zaufanie wielu użytkowników hi-fi oraz jest synonimem solidności i wysokiej jakości konstrukcji przy rozsądnej, konkurencyjnej cenie. Jubileusz 20-lecia powstania segmentu produkcyjnego audio hi-fi Xindak uczcił serią „XX Anniversary” będącą wejściem firmy w segment high-end. Obecnie na rynku dostępnych jest kilkadziesiąt różnych produktów z logo Xindak: wzmacniacze lampowe, tranzystorowe, odtwarzacze płyt CD i sieciowe, kolumny, kable i przewody, listwy zasilające i wiele innych. Duża część produktów zdobyła różnorodne wyróżnienia i nagrody wielu periodyków audio oraz podczas wystaw sprzętu hi-fi.

Do mnie zaś od polskiego dystrybutora marki Xindak – firmy Polpak z Warszawy przyjechał przedwzmacniacz gramofonowy o nazwie Xindak LP-1. Zaznaczam, że o wypożyczenie tego sprzętu poprosiłem sam, bowiem byłem bardzo ciekawy jak brzmi ten przedwzmacniacz, bo jak zauważyłem, informacje o nim w Sieci są więcej niż skąpe. Stąd taki, a nie inny wybór.

Wrażenia ogólne i budowa

Jak wygląda LP-1, to widać doskonale na zdjęciach – nie ma więc za dużo do opisywania. Design LP-1 jest typowy dla urządzeń Xindak – surowy styl, ale estetyczny. Płyta czołowa to gruby panel z drapanego aluminium. Bardzo podobna (lub taka sama) występuje w wzmacniaczach Xindak MT-1, MT-2 i MT-3.

To, co bardzo zwraca uwagę, to fakt, że przedwzmacniacz ma bardzo duże rozmiary i masę – uwzględniając, że jest to phono-stage, a nie wzmacniacz zintegrowany, czy końcówka mocy. Masa 9 kg naprawdę robi wrażenie. Xindak to w zasadnie dwa osobne urządzenia połączone razem wspólną płytami: czołową i tylną. Lewa część zawiera ogromny zasilacz, a prawa – układ przedwzmacniacza wraz z zamontowanymi 4. lampami elektronowymi: 2 x 12AX7 i 2 x 12AU7. Zastanawiający jest brak wycięć wentylacyjnych w części przedwzmacniacza - górna płyta mocno grzeje się. Oba moduły łączą się ze sobą fragmentem rury, przez którą przechodzą przewody zasilające.

Po otwarciu pokryw (bo są dwie), oczom ukazuje się przepiękny widok szyku, doskonałych komponentów zaaplikowanych czysto i logicznie. Układ zasilania i przedwzmacniacza zasługują na najwyższe noty. Zresztą wystarczy popatrzeć na zdjęcia wnętrza. Miód i słodycz na serce audiofila. A dla zwolennika DIY - nieprzebrane pokłady dla poprawek, ulepszeń, wymiany lamp, etc. 

Co ciekawe, LP-1 przeznaczony jest wyłącznie do współpracy z wkładkami gramofonowymi typu MM. Brak jest tu jakiejkolwiek regulacji impedancji wejściowej (jest ustawiona na wartość 47 kOhm), pojemności wejściowej, czy poziomu wzmocnienia (ustawione na 42 dB, czyli dla wkładek MM i ewentualnie mocnych MC). Trochę szkoda, bo w ten sposób zawężana jest użytkowość urządzenia.

Na froncie zamontowany jest włącznik sieciowy i odpowiednia niebieska dioda sygnalizująca pracę przedwzmacniacza. Z tyłu, do modułu zasilacza przytwierdzono gniazdo sieciowe IEC, a do modułu „pre” – parę wejść i wyjść RCA oraz gniazdo uziemienia. To wszystko. Nie ma czego więcej opisywać.

Wnętrze jest tak piękne, że aż dech zapiera...

Pośrodku kolumny podstawkowe Pylon Topaz Monitor

Od lewej: kolumny Vienna Acoustics Mozart Grand, Martin Logan ElectroMotion ESL i AudioSolutions Euphony 40

Dźwięk

Pierwsze wrażenie jest mocno zaskakujące, bo dźwięk jest bardzo mocny, energetyczny i wręcz żywiołowy. Po przełączeniu z innych przedwzmacniaczy gramofonowych jest wyraźnej głośniejszy – trzeba obniżyć poziom natężenia głośności gałką o około 4-5 stopni, aby uzyskać podobny. Innymi słowy, LP-1 gra głośniej niż inne phono-stage. Ale różnica nie dotyczy tylko tego zjawiska. Przede wszystkim Xindak bardzo akcentuje średnicę, silnie ją nasącza dźwiękiem, nasyca mocą, substancją i plastycznością. Niektóre płyty, które przedtem mówiąc krótko – nie fascynowały wokalem, bo był gdzieś schowany lub niezbyt dobrze uwidoczniony, zyskują na jego ekspozycji – wokal otrzymuje barwę, doskonały drive i jest pchany do przodu. Dzięki temu wydaje się, że wokalista (lub wokalistka) stoi tuż na wyciągnięcie ręki, ułuda jest bardzo sugestywna, ale i niezwykle przyjemna. Naturalnie, jest to oczywiste „podkręcanie” dźwięku przez przedwzmacniacz, ale skoro jest to aż tak korzystne dla ostatecznego przekazu, to czemu nie. Mi takie coś bardzo odpowiadało, a po pewnym czasie wręcz uzależniło. Bowiem LP-1 tak bardzo nasyca średnicę, dodaje jej ciała, tak ją kondensuje i uplastycznia, że po odłączeniu Xindaka wydaje się blada i nijaka. Podobnie ze średnimi tonami używa sobie sprzęt brytyjskiej firmy Naim – nie dość, że je rasuje i lekko osładza, a także czyni ekspansywnymi, to jeszcze baaardzo rozbudowuje w przestrzeni. Można je analizować (i odsłuchiwać kolejne instrumenty) warstwa, po warstwie. Jednakowoż wszystko odbywa się w kapitalnym porządku i świetnym rytmie, bez krzty osuszenia, czy zbytniej kliniczności. Tak samo jest w LP-1.

Przechodząc do basów. Mocną stroną Xindaka jest stabilne ich prowadzenie, robi to jak bardzo dobre wzmacniacze lampowe, czyli płynnie i dokładnie, ze świetnym opanowaniem rytmu, bez słyszalnych poluzowań, czy dudnień. Niskie tony są bardzo spektakularne – wyraźne i pięknie skupione. Bas jest rewelacyjny, krótko pisząc. Jest tu to wspaniałe lampowe „mlaskanie”, lekkie zaokrąglenie, dobitne pyknięcie, strzał i uderzenie – nie wiem jakich określeń jeszcze użyć, aby sugestywnie przekazać dźwięk basów. Może jeszcze, że są konturowe, mają świetny impakt. Oczywiście, należy pamiętać, że opisuję urządzenie za około 2 500 zł, więc niskie tony nie mają aż takiego zróżnicowania tonalnego i niskiego zejścia jak przedwzmacniacze wyższej klasy, ale LP-1 naprawdę nie ma się czego wstydzić, a jakością i wyborną definicją niskich tonów może zawstydzić nie jedną konstrukcję – uwzględniając w tym nawet niektóre droższe sprzęty. Artykulacja i brzmienie basów bez żadnych wątpliwości są doskonałe.

Co istotne, LP-1 dobrze buduje przestrzeń. Daje dużo miejsca instrumentom, dokładnie osadza je na scenie, wyraźnie je określa i definiuje. Jednak stereofonia kreślona jest z głównym naciskiem na drugi plan, pierwszy to królestwo wokali i instrumentów typu fortepian, gitary, czy saksofony. Głębia pokazana jest czytelnie, lecz nie zawsze jest daleka. Moim zdaniem, Xindak ma lekką tendencję do nakreślania dźwięku w kształcie trójkąta równobocznego, gdzie pierwszy bok rozkłada się pomiędzy kolumnami, a dwa następne boki łączą się w oddali tworząc na końcu zawężenie sceny. Mam nadzieję, że Czytelnik domyślił się mniej więcej, o co mi chodzi.

Inną cechą LP-1 jest to, że preferuje spektakl, emocje podczas słuchania muzyki, ogólny klimat, żywość muzyki – mniej natomiast koncentruje się na mikro-dźwiękach, subtelnościach – nie analizuje, nie uwidacznia wszystkich szczegółów na siłę. Jest dzięki temu niezwykle muzykalny lub romantyczny (?). Odsłuchy winyli w jego towarzystwie to niekłamana radość, przyjemność, a nawet ekstaza. Dla mnie Xindak LP-1 to jedno z najbardziej ekscytujących odkryć tego roku. Jedyną jego wadą (dla mnie) jest fakt, że nie obsługuje wkładek gramofonowych typu MC. Wielka szkoda. W ramach eksperymentu przyłączyłem jednak LP-1 do wkładki MC - dźwięk był nieco cichszy jak z MM, lecz na akceptowalnym poziomie. Szumów nie było słychać - wydaje się, że dla bardziej efektywnych MC LP-1 jak najbardziej nadaje się.

Niektórym melomanom może przeszkadzać, ze LP-1 nie pokazuje całego bogactwa dźwięków np. fortepianu, bo giną gdzieś jego detale, przekaz jest mniej wyrafinowany niż przy innych phono-stage, słyszalnych jest mniej warstw muzyki. Taka jest cena kompromisu - albo ma być żywiołowo i koncertowo, a także plastycznie i muzykalnie albo szczegółowo, bardziej detalicznie i kunsztownie. Coś za coś. 

Podsumowanie
1. Xindak LP-1 to świetna budowa -  dedykowane sekcje zasilania i wzmocnienia. Oddzielone osobnymi obudowami - łączą się tylko przewodami. Montaż wewnętrzny wysokiej próby, zastosowane dobre komponenty, 4 lampy elektronowe - dwie 12AX7 i dwie 12AU7. Przedwzmacniacz przeznaczony jest do wkładek typu MM. Nie ma możliwości regulacji żadnych parametrów.

2. Dźwięk jest bardzo obfity, nasycony i plastyczny. Koncertowy. Z dużym akcentem na rozbudowaną średnicę i silnie lampowe basy. Przekaz dzięki temu jest ekspansywny i muzykalny. Świetny timeing, dobry rytm, wspaniałe niskie tony. Uwaga! Ten sprzęt może uzależniać, bowiem brzmienie ma piękną barwę i zapewnia ekscytujące doznania muzyczne. Odsłuchy wokalistyki to prawdziwa przyjemność. Sprzęt nie jest przeznaczony dla zwolenników dokładności, analizy i neutralności. Takich przymiotów trzeba szukać gdzie indziej (i za znacznie większe pieniądze).

3. W jednym zwrocie: Xindak LP-1 to fascynujący przedwzmacniacz gramofonowy. Polska cena około 2 500 zł jest atrakcyjna i racjonalna.

Sprzęt używany podczas testu

Wzmacniacze: Hegel H100 (test TU), Dayens Ampino (test TU), a także komplet przedwzmacniacza i dwóch monofonicznych końcówek mocy Rotel RC-03/Rotel RB-03/Rotel RB-03.

Kolumny: Vienna Acoustics Mozart Grand, Studio16 Hertz Canto Two (test TU), Pylon Topaz 15 (test TU), Martin Logan ElectroMotion ESL i Pylon Topaz Monitor, a także AudioSolutions Euphony 40 (test TU).

Źródła cyfrowe: odtwarzacz Musical Fidelity A1 CD-PRO, iPad 3 Apple (test TU) oraz NuForce Air DAC (test TU), a także Hegel HD25 (test TU) oraz Schiit Bifrost (test TU).
Serwer muzyczny: CocktailAudio X30 (test TU).
Komputery: McBook Apple i Lenovo ThinkPad X230.

Gramofony: Clearaudio Emotion i Pro-Ject RPM 5.1 (test TU).
Przedwzmacniacze gramofonowe: Ri-Audio PH-1 (test TU) i Pro-Ject Phono Box S.
Wkładki gramofonowe: Audio-Technica AT-F3/III (test TU), Ortofon 2M Blue oraz Clearaudio Aurum Classic Wood.
Słuchawki: Marshall Major Black (test TU), HiFMan HE-300 (test TU) oraz Sennheiser HD650 z kablem Ear Stream (test TU) i Harman Kardon CL.
Wzmacniacz słuchawkowy: Musical Fidelity X-Can v.3 (test TU) z zasilaczem ULPS Tomanek (test TU).
Okablowanie: Audiomica Laboratory, DC-Components (test TU) i Nameless (test TU).

Akcesoria: podstawki pod monitory Solid Tech, panele akustyczne Vicoustic Wave Wood (10. sztuk) na ścianach (test TU), podstawa antywibracyjna Rogoz-Audio 3SG40 (test TU) pod gramofonem, stopy antywibracyjne BW40 Rogoz-Audio (test TU) pod wzmacniaczem oraz zatyczki do gniazd RCA Sevenrods Dust Caps RCA (test TU), a także reduktor zakłóceń sieci elektrycznej DC-Blocker DCB1 firmy Tomanek (test TU).

Dane techniczne dostępne na stronie polskiego dystrybutora marki Xindak - firmy Polpak TUTAJ.