Kolumny podstawkowe AudioSolutions Guimbarde

Wstęp

Firma AudioSolutions z Litwy posiada w aktualnej ofercie rozbudowane dwie serie kolumn – są to Euphony oraz Rhapsody. Opisywałem już przedstawicieli owych grup – były to podstawkowe Euphony 40, kompaktowe podłogowe Euphony 50 oraz duże podłogówki Rhapsody 80 (czytaj TUTAJ). Wszystkie one wywarły na mnie duże wrażenie znakomitą dojrzałością dźwięku, który objawia się zdrowym i obszernym brzmieniem o ponad zwyczajnie rozbudowanej i esencjalnej średnicy. Plastycznej, klimatycznej i wyjątkowo muzykalnej. Konstruktorowi AudioSolutions, panu Giedyminasowi Gaidelisowi, udało znaleźć się swoisty złoty środek pomiędzy perfekcyjnym strojeniem akustycznym kolumn głośnikowych, a ich wybornym wykończeniem i przystępną (czytaj: nieprzesadzoną) ceną. Firmowe głośniki odznaczają się niebanalnym, wyszukanym wzornictwem, a także pełnokrwistym charakterem brzmieniowym. Nie ma w tych słowach krzty przesady, bowiem każdy, kto widział i słyszał AudioSolutions powinien przyznać mi rację. Zresztą warto nadmienić, iż kolumnami z tej manufaktury zachwycił się sam redaktor Srajan Ebaen z prestiżowego magazynu audio 6moons.com. Po testach modelu Rhapsody 200 Srajan zamówił takie (w białym wykończeniu) dla siebie jako stałe wyposażenie redakcji...

AudioSolutions Guimbarde są prekursorem nowej linii – nie należą ani do serii Euphony, ani Rhapsody. Przynależą do zupełnie osobnej (niebawem nastąpi też premiera referencyjnych kolumn Vantage). Słowo Guimbarde oznacza po francusku instrument muzyczny o polskiej nazwie drumla (Wikipedia: drumla - mały instrument wykonany z metalu, wyglądający jak mini harfa, gra się na nim trzymając go w ustach i szarpiąc palcem ruchomy języczek). Monitory Guibarde zadebiutowały na rynku kilka miesięcy temu, dziś mam miłą sposobność przedstawiać je Szanownemu Czytelnikowi. Zostały wypożyczone od polskiego dystrybutora marki AudioSolutions – firmy Premium Sound z Gdańska.

Wrażenia ogólne i budowa

Guimbarde dostarczane są w nieomal pancernych kartonach wyłożonych wielokrotnymi pokładami wycinanego styropianu. Kolumny są tak dokładnie zapakowane, że nie straszny im chyba upadek w opakowaniu nawet z 1 – 2 metrów, co jest dobrą informacją, bo nasi kurierzy lubią sobie „porzucać” paczkami podczas transportu, szczególnie w trakcie przepakowywania towaru z sortowni na samochód dostawczy. Nie raz otrzymałem uszkodzony towar przez firmę kurierską. Tu, w Guimbarde, coś takiego z uwagi na solidne opakowanie nie powinno się zdarzyć, no chyba, że po kartonie przejedzie czołg Leopard.

Co do wrażeń wizualnych, od razu napiszę, że monitory Guimbarde są wyjątkowo piękne – widać, że zmysł estetyczny konstruktora jest wysoko rozwinięty i zaawansowany. Można napisać, iż kolumny prezentują się niczym wprost ze szkoły włoskiego designu. To taki sam typ wzornictwa – efektowne, aczkolwiek stonowane. Nie przesadzone. Doskonałe wrażenie wywiera przede wszystkim perfekcyjnie wykonana stolarka – skrzynki wycięte są idealnie, a przecież ich kształt jest dość nietypowy. Przekrój poprzeczny przypomina kroplę wody, na froncie spłaszczoną; jest to forma absolutnie aerodynamiczna. Wracając do stolarki. Fornir z naturalnego drewna (egzotycznego o nazwie santos palisander) pomimo niesztampowego kształtu kolumn również położony jest czysto i równo – gabinetowo, wręcz po mistrzowsku. Na górze, dole i z tyłu skrzynek wmontowane są płytki pokryte połyskującą, metaliczną farbą – prezentują się jakby były odlane z metalu. Ciekawie i oryginalnie to wygląda. Na froncie, w drewniany fornir, wmontowana jest płytka pokryta czarną skórą, a dopiero w niej osadzone są głośniki. Twetter (dodatkowo osłonięty dwoma drucikami) wykonany jest z lekkiego aluminium, zaś średnio-niskotonowy ma papierową membranę. Pod głośnikami, na samym dole frontu, przyczepiona jest niewielka tabliczka z napisem „AudioSolutions”.

Tył kolumn uformowany jest dość nietypowo – przypomina jakby klamrę . Są to dwie wypustki tylnej ścianki (lub zagłębienie), w której jest port bass-refeksu, a pod nim dwa bardzo porządne terminale głośnikowe (osadzone na tabliczce znamionowej). Tył Guimbarde przywodzi na myśl takie konstrukcje jak na przykład duńskie Dali Epicon 2.

Kilka danych technicznych. Wymiary skrzynki to: 302 x 175 x 289 mm (W x S x G), masa jednej sztuki – 7 kg. Impedancja znamionowa – 3,1 Ohm, pasmo przenoszenia – 58 – 25 000 Hz. Pozostałe parametry dostępne na stronie polskiego dystrybutora Premium Sound z Gdańska (czytaj TUTAJ).

Nietypowy przekrój poprzeczny - wydłużony trójkąt przypominający kroplę wody "obciętą" z przodu i z tyłu

Górne pokrywy, dolne ścianki i tylne pokryte są farbą metaliczną

Bardzo efektowne forniry "santos palisander", położone wybornie

Na górze: aluminiowy tweeter, osłonięty dwoma drucikami; na dole: papierowa membrana

Terminale głośnikowe i ujście bass-reflexu umiejscowione są w zagłębieniu, na zdjęciu widoczna jest dolna jego część

Guimbarde są bardzo efektowne

Tak prezentuje się kolumna Guimbarde na podstawce szwedzkiej firmy Solid Tech

Zestaw odsłuchowy: wzmacniacze - tranzystorowy Hegel H100 i lampowy Ming Da MC88-C

Przekrój słuchanych albumów muzycznych - skan ze strony WiMP HiFi

Wrażenia odsłuchowe

Producent rekomenduje ustawiać kolumny dość blisko ściany tylnej, tak aby (cytuję) „mogły się nią delikatnie wspomagać – nie należy się przy tym obawiać spłaszczenia sceny stereo czy dudniącego basu. Kolumny zostały zestrojone tak, aby nawet w trudnych warunkach pokazać wszystkie swoje zalety”. Przeznaczone są jako monitory bliskiego pola lub (ustawione na podstawkach) jako nagłośnienie normalnego pokoju odsłuchowego – nawet takiego o rozmiarach 20 – 30 m 2. I właśnie w takich warunkach testowałem litewskie monitory. Jako podstawki używałem szwedzkie Solid Tech oraz polskie Rogoz Audio 4QB40 o masie 30 kg sztuka. Wzmacniacze to lampowy Ming Da MC88-C oraz tranzystorowy Hegel H100. Przewody typu interkonekty, zasilające oraz głośnikowe to seria Xindak Silver.

Po podłączeniu głośników do wzmacniacza i źródła, na pierwszy plan wysuwa się następujące wrażenie: dźwięk odbierany jest jako bardzo spójny, masywny i plastyczny, brzmienie jest bogate, soczyste i plastyczne, ale równolegle również finezyjne i subtelne, czyli takie, które ujawnia niuanse i zawiłości nagrań. Monitory, pomimo niedużych rozmiarów, grają bardzo energetycznie i dynamicznie, nie boją się głośno grać. Kiedy odkręcić gałkę siły głosu, Guimbarde bez problemu oddają duże natężenia sygnału głosu, a czynią to łatwo i bez wysiłku. Brzmią mocno i jednorodnie, bez zmęczenia, czy zadyszki. Można nawet napisać, że litewskie kolumny „grają całym ciałem”, bowiem słuchacz ma poczucie, iż dźwięk wydobywający się z kolumn jest bez mała silnie „wypychany” ze skrzynek, co spowodowane jest ich specyficznym ukształtowaniem – w przekroju poprzecznym jest to kształt wydłużonej kropli wody, na froncie spłaszczonej. Dynamika w skali mikro jest referencyjna, a ta w skali marko – typowo monitorowa. W związku z powyższym, brzmienie jest bardzo szybkie i energiczne, intensywne i prężne, lecz jednocześnie kulturalne i muzykalne. Całość potęgi grania dopełniana jest przez tylne wyloty bass-reflex’ów – powietrze wydmuchiwane jest w dużym natężeniu, wentylacja wnętrza obudów jest bardzo intensywna, co wpływa bardzo korzystnie na obfitość i jakość niskich tonów. Basy są stosunkowo rozłożyste i bujne jak na niewielkie przecież kolumny podstawkowe. Co więcej, niskie tony wyjątkowo jędrne i sprężyste, a także dobrze ułożone, wielowarstwowe i mięsiste, choć oczywiście mają mniejszy wolumen, niż takie, które pochodzą z pełnowymiarowych podłogówek. 

Scena jest trójwymiarowa, szeroka i głęboka. Bardzo sugestywna i przestrzenna. Stereo – więcej niż dokładne. Dźwięk od krawędzi skrzynek odrywa się łatwo i swobodnie. W zasadzie można by te superlatywy à propos sceny i potoczystości dźwięku dalej ciągnąć, lecz aby nie zanudzić Szanownego Czytelnika przejdę do najważniejszej zalety Guimbarde – brzmienia wokali.

Głos ludzki (czyli partie wokalne, itp) oddawany jest przez opisywane kolumny podstawkowe wręcz perfekcyjnie, jest bardzo wysublimowany pod względem tonalnym, co jest przymiotem bardzo dojrzałych konstrukcji. Brzmienie wokalistyki jest przede wszystkim kolorowe i plastyczne, głos jest przekazywany charyzmatycznie, ze słyszalną jego zawiłością oraz barwą. Jest kwintesencją znaczenia słów: ekspresyjny, melodyjny lub fascynujący. Odsłuchy nagrań wokalnych to prawdziwa przyjemność. Zresztą podobnie sprawa ma się z całą średnicą – jest śpiewna i dźwięczna, dorodna i soczysta. Wielobarwna. Natomiast soprany są nie tylko efektywne i efektowna, ale przede wszystkim zapewniają kapitalną selektywność i szczegółowość, które nie są ostre, czy męczące, a są przy tym bardzo precyzyjne. Pozwalają zajrzeć w utwory muzyczne bardzo głęboko, ujawniają dużo informacji o nagraniu, są wyrafinowane brzmieniowo.

Na koniec, niejako w podsumowaniu, muszę napisać, że Guimbarde kosztują w Polsce niecałe 6 000 PLN, czyli z pozoru nie mało (choć to pojęcie relatywne). Jednakowoż ich zaawansowany dźwięk pozwala wycenić je znacznie wyżej. Dostarczają bowiem pełnokrwiste brzmienie, które jest dojrzałe i wysublimowane. Brzmienie, które czaruje homogenicznością pasm, zaskakuje rasowym sznytem objawiającym się perfekcyjnymi wokalami. Przekaz wprost hipnotyzuje kulturą i elegancją, które są równolegle efektowne i dynamiczne; Guimbarde oferują szlachetny dźwięk w wydaniu monitorowym. Polecam posłuchać, bo opisywane kolumny mogą okazać się dla niejednego melomana końcem uporczywych poszukiwań monitorów w cenie < 10 000 PLN. Pełna rekomendacja!

System testowy

Wzmacniacze: Hegel H100 (test TU), Cayin A-55 AT (test TU), NuForce DDA-100 (test TU), Taga Harmony HTA-700B (test TU), dwie monofoniczne końcówki mocy Rotel RB-03 oraz Dayens Ampino (test TU).

Kolumny: Vienna Acoustics Mozart Grand, Studio 16 Hertz Canto Grand (test TU), Taga Harmony Platinium One (test TU), Amphion Ion+ (test TU) i Studio16 Hertz Canto Two (test TU)

Źródła cyfrowe: odtwarzacz CD Musical Fidelity A1 CD-PRO, NuForce Air DAC (test TU), Audinst HUD-mx2 (test TU) oraz M2Tech Young DAC z zasilaczem akumulatorowym M2Tech Palmer Power Station (test TU).

Komputery: McBook Apple i Toshiba Satellite S75.
Gramofon: Clearaudio Emotion z wkładką Goldring Legacy (test TU) i Nagaoka MP-110 (test TU).
Przedwzmacniacze gramofonowe: iFi Phono (test TU), Pro-Ject Phono Box RS, Arrow 1ARC (test TU) i Ri-Audio PH-1 (test TU).
Słuchawki: Harman Kardon CL (test TU), Final Audio Design Adagio V (test TU), HiFMan HE-300 (test TU), Sennheiser HD650 z kablem Ear Stream (test TU), AKG K545 (test TU), Sennheiser PX100 i Koss PortaPro (test TU), a także douszne EarPods Apple.

Wzmacniacze słuchawkowe: Musical Fidelity X-Can v.3 (test TU) z zasilaczem ULPS Tomanek (test TU), iFi iCAN Nano (test TU), Taga Harmony HTA-700B i Ming Da MC66-AE (test TU).

Okablowanie: Xindak serii Silver (test TU), Audiomica Laboratory, DC-Components (test TU) oraz Harmonix CI-230 Mark II (test TU).
Akcesoria: podstawa pod gramofonem to Rogoz-Audio 3SG40 (test TU), podstawy głośnikowe Rogoz-Audio 4QB80 (test TU), szafka audio Solid-Tech Radius Duo 3 (test TU) i mata gramofonowa Harmonix TU-800EXi (test TU).