Stereo i Kolorowo - Underground: WiMP HiFi

Od wczoraj testuję nowy (w Polsce) serwis streamingowy o nazwie WiMP. Owszem, są dostępne już takie serwisy jak stary i poczciwy iTunes, czy nowsze Deezer i Spotify. Jednak żadne z powyższych nie oferuje tego, co WiMP – a mianowicie możliwość słuchania on-line muzyki w formacie bezstratnym (czyli w jakości płyty CD)! Deezer i Spotify zapewniają strumieniowanie do 320 kbit/sekundę, natomiast WiMP HiFi oferuje bitrate 1 441 kbps. Wspaniała informacja dla wszystkich melomanów, tym bardziej że w serwisie jest dostępnych aż 23 milionów utworów, a baza ciągle jest powiększana.

WiMP HiFi był dostępny do niedawna wyłącznie w państwach skandynawskich i w Niemczech – kilka dni temu zawitał także do Polski, choć sam WiMP jest już w naszym kraju od półtora roku. Standardowo jest dostępny w trzech abonamentach: „Basic” za 9,99 zł/miesiąc tylko na komputer, „Premium” za 19,99 zł na komputer, tablety i smartfony (te dwa pierwsze ograniczone do 320 kbit/sekundę) oraz najwyższy „Hi-Fi” za 39,99 zł o strumieniowaniu 1 441 kbit/sekundę. Co istotne, abonament Hi-Fi dostarcza oprócz plików FLAC i ALAC także możliwość ich słuchania na wszelkich możliwych platformach operacyjnych włączając w to urządzenia Sonos, Squeezebox oraz popularne tablety, smartfony, komputery PC/Mac), a także Windows Phone.

W opcji WiMP HiFi za jedyne 40 zł (mniej niż 10 Euro) potencjalny nabywca otrzymuje dostęp do gigantycznych zasobów muzycznych, dostarczanych do urządzenia typu komputer lub podręcznego „tu i teraz”, bez konieczności wkładania pyty CD do napędu, ba! – bez konieczności jej kupowania i magazynowania na półce, czy zgrywania do serwera. I to w jakości całkowicie jej odpowiadającej. Czy to nie jest rewolucja?! Wydaje się, że kolejnym krokiem będzie zapewnienie przez serwisy streamingowe jeszcze wyższej jakości strumieniowania, bo możliwości technologiczne przecież już są.

WiMP HiFi można zainstalować na próbę, bezpłatnie przez pierwsze 24 godziny. W tym celu należy zarejestrować się w serwisie i pobrać konieczne oprogramowanie z firmowej strony. Ta jest dostępna w języku polskim – instalacja jest intuicyjna i całkowicie bezproblemowa. Po wygaśnięciu okresu próbnego, serwis nie pobiera żadnych opłat – można kontynuować streamig (i zapłacić na niego) lub nie. Przy próbnej rejestracji nie trzeba walidować karty kredytowej jak to jest na przykład w Spotify.

Zainstalowałem WiMP HiFi na próbę w komputerze Toshiba Satelitte S75, za przetwornik cyfrowo-analogowy posłużył NuForce Air DAC (test TU) oraz na zmianę Audinst HUD-mx2 (test TU). Wzmacniacz to Hegel H100, a kolumny Melodika Back in Black BL40, które aktualnie są testowane w redakcji. Tablet to iPad 3 Apple.

Nawigacja po WiMP jest więcej niż intuicyjna – ma się poczucie, iż jest wręcz inteligentna, interaktywna. Strona tytułowa zawiera promowane albumy i nowości, a także Top 40. Są też zakładki przekierowujące do różnych gatunków muzycznych, przeróżnych playlist, etc. Można żeglować po serwisie całymi godzinami, cięgle odkrywając muzykę, której chce się posłuchać lub o której istnieniu nic się nawet nie wiedziało. Bowiem po wpisaniu do wyszukiwarki (jest na górze, po prawej stronie) danego artysty, czy utworu natychmiast pojawia się nie tylko cała jego dyskografia, ale także wyświetla się lista podobnych wykonawców lub sugerowanych przez system. Co istotne, pojawiają się na ekranie również informacje o artyście (notka biograficzna wraz ze zdjęciem).

Łącze internetowe o szybkości 20 mb/sekundę (takie mam) w zupełności wystarcza do bezzakłóceniowego i bezproblemowego streamingu WiMP HiFi – nic się nie zacina, nie zawiesza, nie szumi. Denerwujący może być jedynie brak funkcji gapless, bo doskwiera to przy odsłuchach albumów koncertowych i koncepcyjnych. Pośród albumów dostępne są najważniejsze pozycje światowe, choć część ich jest limitowana. Na przykład pełna dyskografia Jeana Michela Jarre'a jest dostępna wyłącznie po wykupieniu abonamentu. Nie znalazłem kilku artystów, którzy są w Spotify (np. Mario Biondi), nie ma także katalogu Harmonia Mundi, brak jest szczególnie niszowych wytwórni i tych z południa Europy. Sądzę, że z czasem oferta płyto-zbioru będzie się poszerzać, bo potencjał WiMP jest gigantyczny i będzie szybko ewoluował.

Wydaje się, że WiMP HiFi szybko podbije uszy polskich melomanów, bo łatwość dostępu oraz fenomenalna jakość sygnału jest porażająca. W mgnieniu oka można odtworzyć muzykę dowolnego wykonawcy z pośród 23 000 000 utworów lub dysponować dostępem do około 500 000 albumów w standardzie hi-fi równym jakości płyty CD. Rewolucja? Tak, rewolucja!

Polska strona WiMP TUTAJ.