Wkładka gramofonowa Goldring 1042

Wstęp
Ten test miał powstać jakieś pół roku temu, aczkolwiek z różnych przyczyn dopiero kilkanaście dni temu na poważnie się za niego zabrałem. Miałem zaplanowane opisać wkładkę Goldring 1042 około czerwca br., jednak wówczas dysponowałem jedynie dwoma gramofonami, a chciałem sprawdzić ją na co najmniej 3 - 4. Zaś w sierpniu - wrześniu miał dojechać do mnie nowy polski gramofon. Ale nie dojechał. Za to w październiku otrzymałem nowy gramofon Pioneera, tak więc materiał testowy poszerzył się. Ponadto w listopadzie testowałem też równolegle dwa przedwzmacniacze gramofonowe: Sonus Oliva i Primare R32, przez to więcej wymówek dla opóźniania testu Goldring 1042 już nie było.

Wkładka Goldring 1042 pochodzi od polskiego dystrybutora marki – firmy Rafko z Białegostoku.

Goldring

Do firmy Goldring mam szczególny stosunek, albowiem na co dzień używam jej topowej wkładki typu MC o nazwie Legacy wraz z gramofonem Clearaudio Emotion. Uważam to połączenie za wielce synergetyczne – kompletne. Ponadto około dwa lata temu testowałem trójkę wkładek: Goldring 2100, 2300 i właśnie Legacy (czytaj test TUTAJ).

W tym miejscu dobrze jest przytoczyć cytat dotyczący historii firmy: „Goldring to brytyjski producent wkładek i akcesoriów gramofonowych. Korzenie marki sięgają Berlina, gdzie w 1906 roku pod nazwą „The Scharf Brothers” powstała pierwsza manufaktura. Nazwa i logo Goldring zostały użyte po raz pierwszy 1926 roku i symbolizowały wysoką jakość wykonania firmowego fonografu o nazwie „Juwel Electro Soundbox”. Zabieg był na tyle dobrze odebrany przez klientów, że logo o symbolu złotego pierścienia (Gold Ring) na stałe zagościło na wszystkich produktach marki. 7 lat później sytuacja polityczna w Niemczech (dojście faszystów do władzy) zmusiła braci Sharf do emigracji na Wyspy Brytyjskie, gdzie osiedlili już do końca swojego życia.

Współczesna historia Goldring rozpoczyna się w latach powojennych, kiedy to rodzinne przedsiębiorstwo wyrosło na jednego z czołowych producentów wkładek gramofonowych. Warto dodać, że z sukcesami produkowało także gramofony. Ostatnie 20-lecie w historii Goldringa obfitowało w kolejne serie wkładek gramofonowych. Uwaga ta dotyczy zarówno hi-endowych modeli takich jak Legacy czy modeli ze średniej półki z serii 1000 np. legendarnego już 1042. Ponownie rosnąca w ostatnich latach popularność gramofonów sprawiła, że zapadła decyzja o opracowaniu nowej linii produktowej – 2000.

Wkładki z oznaczeniem w nazwie 2000 stały się najbardziej utytułowanymi produktami Goldringa podtrzymując pozytywną opinię o firmie, jako najlepszym europejskim producencie wkładek gramofonowych. Seria 2000 podtrzymuje dumną tradycję ręcznej produkcji wkładek Goldringa – w fabrykach na terenie Wielkiej Brytanii i Japonii”.

Goldring to uznany brytyjski producent wkładek gramofonowych (i nie tylko wkładek). Wskazane jest wiedzieć, że często zleca produkcję wkładek, na podstawie swoich projektów, japońskiemu podwykonawcy (tak dzieje się z serią 2000). Podobnie jak szlifowanie igieł renomowanej szwajcarskiej firmie Fritz Gyger AG. W katalogu można znaleźć około 20 wkładek, zarówno MM, jak i MC.

Seria 1000 to klasyczna linia, wszystkie jej wkładki są montowane w Wielkiej Brytanii. Obejmuje cztery wkładki: 1006, 1012GX, 1022GX, 1042 – są one przeznaczone głównie dla wysublimowanych znawców i pasjonatów technologii gramofonowej. Seria 1000 odznacza się pięknym i oryginalnym designem – wkładki są ciemnobrązowe, a na ich przedzie znajdują się charakterystyczne złote logo „Goldring”, czyli złoty pierścień. Do serii 1000 przynależy legendarny model 1042, który wyposażony jest w igłę diamentową o szlifie typu Gyger S zazwyczaj dostępnym w high-endowych konstrukcjach wkładek. Natomiast inny model 1012GX, o szlifie Gyger II (TUTAJ), stał się najlepiej sprzedającą się wkładką w historii Goldring.

Wrażenia ogólne i budowa

Goldring dostarczana jest w niewielkim kartoniku, wewnątrz znajduje się pudełeczko z tworzywa sztucznego w kształcie walca. Skromne pudełko jakby żywcem przeniesione z lat 70-tch XX wieku. Po zdjęciu pokrywy, na plastikowej tacce, przymocowana do niej zaczepami, spoczywa wkładka. W komplecie znajduje się instrukcja i dane techniczne. We wkładce, którą otrzymałem nie było śrubek montażowych. Musiałem je dokupić. Koszt kompletu różnych długości wraz z nakrętkami i silikonowymi podkładkami to niecałe 10 PLN.

Trudno coś odkrywczego napisać o 1042, bo producent wyjątkowo skąpi informacji o budowie. Wiadomo, że jest to wkładka typu MM i że igła ma szlif Gyger S. Czyli, to co powszechnie jest znane. Korpus ma kolor brązowo-czarny, z przodu ma namalowany złoty pierścień. Prezentuje się zacnie - solidnie. Igła jest wymienialna, ma symbol 1042-D42. Nieco irytujący jest sposób, w jaki należy przykręcić korpus do head-shella ramienia, bo zrobić to trzeba dwiema śrubkami, które mają nakrętki dokręcane od spodu. Trzeba tej czynności poświęcić trochę więcej uwagi i sprytu niż przy montażu na przykład Goldring Legacy, czy Ortofon z serii 2M, ale dramatu nie ma. Da się to zrobić w ciągu kilku - kilkunastu minut i przy odrobinie cierpliwości.

Co by nie powiedzieć o Goldring 1042, to na pewno należy stwierdzić iż ma ona z kilku powodów kultowy status. Dlaczego? Po pierwsze dlatego, że jest na rynku dostępna w niezmienionej postaci od prawie 20 lat, co dziś przy często spotykanym nieomal corocznym wprowadzaniu nowych modeli urządzeń hi-fi jest rzadko spotykanym przypadkiem. Po drugie dlatego, iż jest wyposażona w diamentową igłę o niezwykle zaawansowanym szlifie typu Gyger S. A po trzecie, jest ona sporym przebojem firmy Goldring, to jedna z najlepiej sprzedających się wkładek.

Warto w tym miejscu napisać kilka słów o tym, co to jest szlif Gyger S. W skrócie pisząc, jest to jeden z najbardziej skomplikowanych szlifów, albowiem bardzo trudny pod względem technologicznym do uzyskania. Podstawowym szlifem igły gramofonowej jest sferyczny, potem jest eliptyczny – taki pierwszy raz uzyskała amerykańska Grado. Zupełnie nowa specyfikacja szlifów powstała w związku z wejściem na rynek nowych płyt z dużo lepszą jakością tłoczenia CD-4 (kwadrofoniczną) – to szlify liniowe (line contact), bo szlify są bardzo wydłużone względem eliptycznych. Pierwszym tego typu szlifem był japoński Shiabata (od nazwiska konstruktora). Osobną kategorią (czasami określaną jako subkategorię line contact) jest tzw. szlif microline. Tu ideą było uzyskanie takiego kształtu igły, aby przypominała swoim kształtem nóż wycinający rowki w płytach winylowych podczas tworzenia sztancy płyty analogowej. Tu pionierem był holenderski Van Den Hull. 

Z kolei Szwajcar Fritz Gyger w 1987 roku zaproponował udoskonalenie szlifu Van Der Hulla. Szlif Gygera swoim skomplikowanym wykończeniem przypomina nóż tłoczący winyle, ale z powierzchnią tak wyprofilowaną, by ostrze było przesunięte w to miejsce, gdzie nacinany jest rowek. To rysik, który ma długi (głęboko wchodzący w rowek) i pionowy kontakt ze ścianą rowka, ale o wąskim przekroju. To jakby nóż ostrzem skierowany w dół, pod kątem prostym do szczeliny. Aby uzyskać tak zaawansowany kształt niezbędne było zastosowanie analizy komputerowej przy projektowaniu, a także powierzenie komputerowi wycinanie samego kształtu szlifu, za pomocą precyzyjnej wiązki laserowej. Szlify microline to także Dynavector, Jico SAS, MicroRidge oraz 2SD. 

Polecam dokładne opracowanie powyszego tematu, które jest dostępne TUTAJ na stronie RMS - i z którego również korzystałem.

Dane techniczne

typ przetwornika: MM

pasmo przenoszenia: 23 Hz-20 kHz+/-3 dB

balans kanałów przy 1 kHz: 2 dB

separacja kanałów przy 1 kHz: 25 dB

napięcie wyjściowe przy 1 kHz: 6.5 mV+/-1.5 dB, 8 cm/sec

podatność dynamiczna: 24 mm/N lat., 16 mm/N vert

masa końcówki igły: 0.45 mg

kąt nachylenia igły: 24°

szlif igły: Gyger S

rezystancja cyklu ładunkowego: 50 kOhm

pojemność cyklu ładunkowego: 150 – 200 pF

indukcyjność wewnętrzna: 573 mH

impedancja wewnętrzna, rezystancja: 663 Ohm

masa wkładki: 6,3 g

mocowanie: 0.5" (12,7 mm)

siła nacisku igły (zalecana): 1,5 – 2,0 g (1,7 g)

Wrażenia dźwiękowe

Używałem trzy gramofony: Clearaudio Emotion, Pioneer PL-30 oraz Pioneer PLX-1000; przedwzmacniacze gramofonowe to Primare R32, Sonus Oliva MM, iFi iPhono i Ri-Audio PH-1, a także zamontowane we wzmacniaczach Audio Analogue Fortissimo oraz Cayin CS-55 A. Wkładki to Goldring Legacy i Ortofon 2M Red. Dokładna lista sprzętu towarzyszącego dostępna jest na końcu niniejszego tekstu.

Od razu muszę podkreślić, że 1042 to wymagająca wkładka – lubi być precyzyjnie i równo zamontowana, preferuje różne ustawienia VTA w zależności od rodzaju i grubości płyty analogowej, wskazane jest tu trochę poeksperymentować. Ponadto w związku z tym, że sama w sobie ma „słodkawy” charakter brzmienia, nie zawsze będzie dobrze komponować się z urządzeniami opartymi o lampy elektronowe. Nie jest to reguła, ale opłaca się wziąć na tę okoliczność poprawkę.

Pierwsze, co chciałoby się napisać i co wynika bezpośrednio z konstrukcji igły, to fakt, że 1042 przynosi brzmienie wielce szczegółowe i analityczne, z bardzo czytelnymi sopranami, a jednocześnie nie dominującymi. Ale taka informacja jest oczywista. Mnie najbardziej zaskoczył słodki, bardzo urodziwy i muzyczny dźwięk, który trudno nie określić jako fizjologiczny, bo przyjemny i przyjazny w odbiorze. Równolegle przekaz wykazuje doskonałe uporządkowanie przestrzenne, a także dużą masę i ciężar tonalny. 

Uderzenia basów są realistyczne, mocne i szybkie, lecz niejako lekko zaokrąglone, co wpisuje się w pewnego rodzaju ogólną słodycz brzmienia. Niskie tony mają sporą głębię i fantastyczną gładkość. Transjenty są wyraźne i dookreślone, istotnie wpływają na postrzegalność stopni dynamicznych i rozpoznawanie poszczególnych dźwięków. Sprawność muzyczna jest wysoka - jest energia, jest drive, jest żar. Owszem, taka porównawcza Goldring Legacy proponuje więcej ciała i ofensywy w dźwięku, a także lepszą przestrzeń, ale jest przecież od 1042 dwa razy droższa.

Generalnie rzecz biorąc, wkładka 1042 oferuje pogłębione brzmienie, ekscytujące i namacalne, a zarazem finezyjnie szczegółowe i otwarte. Zaangażowane, ale nie zapominające o subtelnościach. To prawdziwie rasowy przekaz. Jeżeli tylko zestawić 1042 z odpowiednim gramofonem i optymalnym przedwzmacniaczem, to dźwięk na sto procent będzie wybitny, bo taka też jest opisywana wkładka Goldring.

Cena w Polsce - 1 899 PLN.

System testowy

Wzmacniacze: Hegel H160 (test TU), Audia Flight FL Three S (test TU), Cayin CS-55 A (test TU), Dayens Ecstasy III (test TU), Audio Analogue Fortissimo (test TU) i Taga Harmony HTA-700B (test TU).

Kolumny: Triangle Esprit Antal EZ (test TU), Vienna Acoustics Mozart Grand, Polk Audio RTi A7 (test TU), AudioSolutions Overture O203F (test TU), Zingali Zero Bookshelf (test TU), Zingali Client Nano + Sub, Guru Audio Junior (test TU), Taga Harmony Platinium One (test TU) i Studio 16 Hertz Canto Three SE (test TU).

Źródła cyfrowe: odtwarzacz CD Musical Fidelity A1 CD-PRO, odtwarzacz CD/DAC Audio Analogue Fortissimo, DAC Audio Analogue Vivace i NuForce Air DAC (test TU).

Komputery: MacBook Apple Pro i Toshiba Satellite S75.

Gramofony: Clearaudio Emotion z wkładką Goldring Legacy (test TU), Pioneer PL-30 i Pioneer PLX-1000 z wkładką Goldring 1042 i Ortofon 2M Red (test TU).

Przedwzmacniacze gramofonowe: iFi Phono (test TU), Primare R32 (test TU), Sonus Oliva (test TU) i Ri-Audio PH-1 (test TU).

Tunery: Rotel RT-1080, Yamaha T-550 i Sansui TU-5900.

Magnetofon kasetowy: Nakamichi Cassette Deck 1.

Minisystem: Pioneer P1-K (test TU).

Słuchawki: RHA MA750 (test TU), Final Audio Design Adagio V (test TU), Final Audio Design Pandora Hope VI (test TU), Oppo PM-3 (test TU) i AKG K545 (test TU).

Wzmacniacze słuchawkowe: Cayin C6, Cayin C6 DAC (test TU), Divaldi AMP-01 (test TU) i Taga Harmony HTA-700B (test TU).

Okablowanie: Audiomica Laboratory serie Red i Gray, DC-Components (test TU) oraz Harmonix CI-230 Mark II (test TU). Przewód zasilający KBL Sound Fluid (test TU). Kabel zasilający, przewody głośnikowe i interkonekty RCA Perkune Audiophile Cables. Przewody głośnikowe Cardas 101 Speaker (test TU), Melodika Brown Sugar BSC 2450 (test TU) i Taga Harmony Platinium-18 (test TU).
Akcesoria: podstawa pod gramofonem to Rogoz-Audio 3SG40 (test TU), podstawy głośnikowe Rogoz-Audio 4QB80 (test TU), stopy antywibracyjne Rogoz-Audio BW40, szafka audio Solid-Tech Radius Duo 3 (test TU) i mata gramofonowa Harmonix TU-800EXi (test TU). Zatyczki do gniazd RCA Sevenrods.