Interkonekt Perkune Audiophile Cables (2 metry)

Wstęp

Już po raz trzeci opisuję przewody litewskiej manufaktury Perkune Audiophile Cables prowadzonej przez pana Paula Goodwina. Najpierw były to interkonekty i siecówka serii „Pro” (czytaj test TUTAJ), a potem przewody głośnikowe o długości 3 metrów (czytaj test TUTAJ), a teraz dwumetrowy interkonekt. Nieprzypadkowo informuję o długości przewodów głośnikowych, iż akurat są to odcinki po 3 metry. Albowiem taką długość (lub ewentualnie 4 metry) pan Paul Goodwin uważa za optymalną dla kabli głośnikowych. Najlepiej bowiem grają trzy- lub cztero-metrowe odcinki. Z kolei interkonekty wg. Paula powinny mieć nie więcej, nie mniej jak długość dwóch metrów. Jest to empirycznie przez niego sprawdzone podczas licznych odsłuchów, porównań, zestawień, etc. Takie długości rekomenduje także znana kablarska firma Nordost. Nie pozostaje więc nic innego, jak przyjąć te założenia za rzeczywiście słuszne i korzystne dla dźwięku systemu hi-fi.

Paul Goodwin podkreśla że jego przewody reprezentują tak wysoki poziom techniczny i dalekie zaawansowanie dźwiękowe, że lepszych już nie potrzeba. Innymi słowy, kable wytwarzane w Perkune są w stanie optymalnie wydobyć, pokazać i podkreślić brzmienie nawet najdroższych systemów hi-fi, albowiem są tak dobrane i zbudowane, że idealnie wpasują się i uzupełnią nieomal każdy dźwięk. Odważna teza, ale najpewniej nie bezpodstawna, bo litewskie przewody można spotkać w wielu ciekawych konfiguracjach sprzętowych (zobacz TUTAJ).

Paul tak pisze na swojej stronie:

„Istnieje wiele firm kablowych, które wytwarzają i sprzedają kable audiofilskie. Wszyscy mówią, że ich przewody są najlepsze, więc dlaczego powinieneś uważać, że moje kable są inne. Wierzę w to, co robię i piszę prawdę i dlatego mi się udaje. Kiedy ktoś wypróbuje moje kable, po prostu zaczyna kochać dźwięk! To, co naprawdę mnie denerwuje w audio, to ogromne sumy pieniędzy, jakie nieświadomi ludzie są w stanie zapłacić za tzw. kable "high-end", aby tylko po to, aby zyskać tylko niewielki wzrost jakości dźwięku. Zaś kabel „high-end" może kosztować więcej niż sprzęt, na jakim jest on używany. Postanowiłem stworzyć kabel, który zaoferuje wydajność na najwyższym poziomie jakości dźwięku, ale za niższą cenę. Moim celem było wprowadzenie takich kabli na rynek”

Wrażenia ogólne i budowa

Już napisałem, że łączówka RCA Pekune Audiophile Cables ma dwa metry. Oba przewody owinięte są wspólną ciemnozieloną koszulką z PVC, tylko końce (po około 10 cm) interkonektu są rozdwojone i pokryte czarną lub zielona koszulką, podobnie jak części chwytne wtyków. Wtyki pochodzą do renomowanego producenta - od Neutrika z Lichtensteinu. W centralnym miejscu (czyli po środku) interkonektu umieszczono nalepkę z napisem „Perkune” i z zaznaczeniem kierunkowości przewodu. Przewody wykonane są solidnie i estetycznie. Wydaje się, że będą w stanie przewodzić prąd dożywotnio. Więcej nie ma nic do opisywania, bo anatomia kabla nie jest ujawniana przez konstruktora. Wiadomo tylko, że źródłem pochodzenia przewodnika jest włoska fabryka Tasker Cables (zobacz TUTAJ).

Specyfikacja techniczna

Żyły: miedź OFC

Izolacja: Polietylen

Ekran: Skrętka miedzi OFC

Osłona zewnętrzna: PVC

Średnica przewodu: 2 x 0,25 M (23 AWG)

Żyły przewodzące: 8 x 0,2 mm

Średnica kabla: 6,0 mm

Opór: 0,075 Ohm/metr

Pojemność: 55 pF / metr

Certyfikat: CEI 20-22/II°, RoSH 2002/95/EC, 2011/65/UE.

Wrażenia dźwiękowe

Interkonekt używałem głównie jako połączenie przetwornika cyfrowo-analogowego Musical Fidelity MX-DAC ze wzmacniaczami testowymi (Audia Fligt FL Three S, Audio Analogue Puccini Anniversary, Pathos Classic One MKIII i Hegel H160) lub jako połączenie przedwzmacniaczy gramofonowych Trilogy 906 i Musical Fidelity MX-VYNL z tymi samymi wzmacniaczami. Pełna lista sprzętu towarzyszącego dostępna jest na końcu niniejszego tekstu.

Perkune odznacza się przede wszystkim wysoce transparentnym, przyjemnie neutralnym dźwiękiem o płynnej i lekkiej konsystencji ubranej w rytmiczność i pełną kontrolę tonalną. Cały przekaz jest stabilny, równomierny i koherentny, można napisać - laminarny, czyli niejako przepływa w równoległych warstwach, bez zakłóceń między nimi. Zaawansowane uporządkowanie dźwięku wpływa korzystnie na prawidłowe ukazywanie zjawisk przestrzennych takich jak precyzyjna i szeroka stereofonia oraz wiarygodne ogniskowanie źródeł pozornych - ich fizyczną namacalność, dookreślenie, widoczność.

Przewodnik bez problemów ukazuje złożoną dźwięczność instrumentów, podkreśla kontury dźwięków, wypełnienia pojedyncze i seryjne tony. Daje się odczuć dopełnienie tła, zagęszczenie substancji tonalnej, otwarcie na niuanse, etc. To czysty i czytelny dźwięk wysycony detalami, uzupełniony pogłosami i głębią. Warto podkreślić, iż litewski interkonekt otwiera dźwięk, pozwala mu zabrzmieć pełną piersią, oddychać swobodnie, bez zakłóceń i z pełnym potencjałem. Jest katalizatorem brzmienia naturalnego a jednocześnie emocjonalnego - operującego zmysłami, zawiadującego uczuciami. 

Kolejną silną stroną Perkune są optymalnie wyrażane średnie tony. Średnica jest gęsta, lecz brzmi komunikatywnie, bezpośrednio i naturalnie. Brzmienie instrumentów tego pasma dzięki temu jest precyzyjnie wykrawane z tła – na przykład fortepian na tle orkiestry gra plastycznie i namacalnie, barwnie i kolorowo. Mocno i wyraźnie. Z kolei góra pasma jest nie tylko detaliczna, ale też soczysta, wręcz żywa. Temperamentna i bogata, ale ułożona - sugestywna, lecz nie atakująca ostrością.

Konluzja
Nie wiem czy akurat odcinek interkonektu Perkune o długości 2 metry (jak rekomenduje konstruktor) brzmi akurat lepiej niż jednometrowy, czy półtorametrowy (bo nie miałem innych długości do porównań), ale i tak to, co proponuje pod względem dźwięku jest co najmniej korzystne. To czyste i transparentne brzmienie, bez podbarwień i zabarwień - klarowne i dźwięczne, a przez to kierujące się prosto w stronę high-endu. Polecam posłuchać kabel Perkune, bo dla wielu audiofilów może stanowić on koniec poszukiwań brzmienia optymalnego, by nie napisać - doskonałego.

Cena w Europie - 284 EUR (razem z przesyłką), czyli około 1 200 PLN w dniu publikacji tetstu.

System testowy

Wzmacniacze: Hegel H160 (test TU), Pathos Classic One MKIII (test TU), Audio Analogue Puccini Anniversary (test TU), Audia Flight FL Three S (test TU), Cayin CS-55 A (test TU) oraz Dayens Ecstasy III (test TU).

Kolumny: Avcon Avalanche Reference Monitor (test TU), Triangle Esprit Antal EZ (test TU), Audiovector Ki 3 Super, AudioSolutions Overture O203F (test TU), Zingali Zero Bookshelf (test TU), Guru Audio Junior (test TU) i Cabasse Surf (test TU).

Źródła cyfrowe: odtwarzacz CD Musical Fidelity A1 CD-PRO, Musical Fidelity MX-DAC (test TU) i NuForce Air DAC (test TU).

Komputery: MacBook Apple Pro, Asus Pro P43E i Toshiba Satellite S75.

Gramofony: Clearaudio Emotion z wkładką Goldring Legacy (test TU) i Nottingham Analogue Horizon z Ortofon 2M Black (test TU).

Przedwzmacniacze gramofonowe: iFi Phono (test TU), Primare R32 (test TU), Musical Fidelity MX-VYNL (test TU), Trilogy 906 (test TU) i Ri-Audio PH-1 (test TU).

Tunery: Rotel RT-1080, Yamaha T-550 i Sansui TU-5900.

Magnetofon kasetowy: Nakamichi Cassette Deck 1.

Minisystem: Pioneer P1-K (test TU).

Słuchawki: RHA MA750 (test TU), Audeze LCD-3 (test TU), Meze 99 Classics (test TU), Final Audio Design Adagio V (test TU), Final Audio Design Pandora Hope VI (test TU), Oppo PM-3 (test TU) i AKG K545 (test TU).

Wzmacniacze słuchawkowe: Audeze Deckard (test TU), Cayin C5 DAC (test TU), Taga Harmony THDA-500T (test TU), Divaldi AMP-01 (test TU) i Olasonic Nano-UA1 (test TU).

Okablowanie: Audiomica Laboratory serie Red i Gray, DC-Components (test TU) oraz Harmonix CI-230 Mark II (test TU). Przewód zasilający KBL Sound Fluid (test TU). Kabel zasilający, przewody głośnikowe i interkonekty RCA Perkune Audiophile Cables. Przewody głośnikowe Cardas 101 Speaker (test TU), Melodika Brown Sugar BSC 2450 (test TU) i Taga Harmony Platinium-18 (test TU). Seria XLO UltraPLUS.

Akcesoria: podstawa pod gramofonem to Rogoz-Audio 3SG40 (test TU), podstawy głośnikowe Rogoz-Audio 4QB80 (test TU), stopy antywibracyjne Rogoz-Audio BW40, szafka audio Solid-Tech Radius Duo 3 (test TU) i mata gramofonowa Harmonix TU-800EXi (test TU). Zatyczki do gniazd RCA Sevenrods. Zworki Sevenrods Speaker Jumper.